به این ترتیب اپوزیسیون هیچ کاره بوجود خواهد آمد که حداکثر اگر مطابق با سیاست قدرتها باشن، برای مدتی یک کاره! خواهند شد
پس اپوزیسیون شدن با یک حکومت دیکتاتوری جانی، دروغگو، دزد و دیوانه خیلی آسانست ولی اپوزیسیونی هیچ کاره و برای تبدیل شدن به آلترناتیو، نیاز به سرمایه و تبلیغات هست که اینهم از دست قدرتهای بزرگ میچکد و آنها خود را در برابر کلیه تغییرات سیاسی کشورهای ضعیف، برای خود مسئول میدانند
و اما به خاطر همین دیروز، روح الله خمینی ظرف مدت چند ماه به رهبر جنبش 57 تبدیل شد و این در سیاست ایران به شدت طبیعی ست که در این طرف یک حکومت دیکتاتوری وجود دارد مانند لکوموتیو یک چشم در ریل خود میتازد و آن طرف هم اپوزیسیون هیچ کاره ...پس جریانهایی میتوانند به سرعت، اهرم قدرت مخالفین گسترده را در دست بگیرند و با قدرت تبلیغات خارجی به سرعت قوی شده و حتی در کنار عدم وجود قدرت مخالفین خود به دیکتاتوری تبدیل شوند
امروز هم موسوی و کروبی و کل این جریان اصلاح طلب حکومتی به این ترتیب به قدرتی رسیدن و منش دیکتاتور طلبانه آنها هم که به وضوح در پیشینه حرکتها و پسینه آنها در امروز مشاهده میشود و باز مخالفین از ناچاری به آنها رو کردن
ولی برای رفع این مشکل باید اپوزیسونی وجود داشته باشد که دارای وزنه طبیعی با شعور سیاسی و دلسوزی واقعی برای کشور باشد و مخالفین هم اینرا متوجه شوند و به شکل طبیعی به آنها رجوع کنند تا دارای وزنه سیاسی هم شوند
پس نوشت:
- یک قدرت خارجی برای پیشبرد منافع اقتصادی - سیاسی خود به دنبال اپوزیسیون بی سر و ته و بدون وزنه و هیچ کاره نخواهد رفت و تا جایی که بتواند با خود حکومت بده بستان دارد و وقتی هم نتواند اپوزیسیون را یک کاره خواهد کرد
- عمده افراد اپوزیسیون را در ایران 57 و امروز میبینم و نوعی از تهی بودن را میبینیم که از سر و رویشان میبارد و بعد فکر میکنیم چرا ایران اینطور شد و میشود؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر