وقتی که سرکوبها بر ملت کارگر نشوند دیگر هر چه برای یک حکومت دیکتاتوری نظامی باقی بماند، موش و گربه بازیست که بیشتر خودش را سرگرم میکند
وقتی کشوری با بیشترین درصد زیر سی سال به مهلکه نا امیدی و نابسامانی و بی آیندگی برسد یک نوع اتحاد در بین جمعیت فعال بوجود می آید و"اتحاد در ناامیدی" حکومتهای بی سرانجام را نابود خواهد کرد به عبارت دیگر حکومتی که قادر نیست شلوار اقتصاد خود را بالا بکشد وقتی به حکومت نظامی عریان هم میرسد دیگر فاتحه خود را خوانده است چون هزینه بسیاری هم برای سرکوب بی اثر و موش و گربه بازی خود باید بدهد
حکومتهای دیکتاتوری و نظامی مدتی باقی میمانن چون برای زندگی نکبت باری که برای مردم میسازن، مالیات میگیرن و مردم هم زمانی حاضر میشوند "مالیات بدبختی" بدهند که امید وجود داشته باشد ولی این حکومتها باقی نمیمانن چون فرمول بقایشان به دست ترس و سرکوبیست که در زمان ناامیدی دیگر جواب نخواهد داد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر