چطوری روشنفکران ما به آدم فضایی تبدیل شدن؟

چندین سال پیش یک سمینار اقتصاد شرکت کردم و یکی از مقاله های برتر آن، اختصاص داشت به تز دکترای یک نفر در مورد "مقبولیت عمومی کنترل بیولوژیک" (مقبولیت استفاده از حشرات مفید برای از بین بردن آفات به جای سم نزد کشاورزان ) و طبق معمول،  بخش مهمی از آن اختصاص داشت به  تحقیق میدانی اینکه کشاورزان به کنترل بیولوژیک  رغبت نشان داده َن ولی در این "تز دکترای اقتصاد"  کوچکترین اشاره ای به این موضوع مهم نشده بود که دولت آن زمان حشرات مفید را به طور "رایگان"  توزیع میکرد ( بعد از چند سال رایگان توزیع کردن، قرار شد  یک سوم هزینه تولید  را از کشاورزان بگیرن  که همان را هم نمی پرداختن و لی وزارت کشاورزی برای تبلیغات  اینکه کشاورزی ایران مدرن شده، حاضر شده بود رایگان به آنها بدهد، هر چند  در مرحله  سوم توزیع،  این حشرات رایگان مفید را هم کسی نمیخواست و سازمانهای کشاورزی حتی آنها را در طبیعت رها میکردن و کارتها را هم به رودخانه میریختن و نتیجه اینکه از آن همه هیاهوی سیصد هزار هکتار کنترل بیولوژیک،  امروز به نوعی از هیچ رسیدیم)
حالا این چه بحث اقتصادی بود که در آن  به "خرید"  به عنوان "مهمترین مولفه اقتصادی" توجه نشده بود؟! (به خاطر اینکه آن نوع مبارزه بیولوژیکی برای دست اندرکاران دولتی منافع مالی فراوانی داشت که معلوم نبود اطرافیانشان چی تولید میکردن و به دولت یا خود میفروختن، تبلیغات فراوانی پیرامونش میشد)  هر چند از دید یک خارجی، از لحاظ آکادمیک این تحقیق مشکلی نداشت و قابل ارائه به مجله های معتبر بین المللی  هم بود.

حالا حکایت روشنفکری در ایران همین شده، یک تئوری صرف در ذهنشان پرورانده شده بدون اینکه در واقعیت نمود و کارکردی داشته باشد، آنها را به آدم فضایی تبدیل کرده که همینطوری برای خودشان روی هوا فتوا صادر کنن  تا اسم انقلاب می آید این روشنفکرها  3 نمونه از فرانسه و روسیه و ایران می آورند که انقلاب خیلی بدست، پس بفرمایید فاتحه این واژه را برای همیشه بخوانید ولی آنها نخواهند گفت که این چه انقلابی بوده در ایران شده ولی نتیجه َش همان بمانند سلطنت های پیشین  به یک "حاکمیت مطلقه پر مدعا،  بدون پاسخگویی، بصورت مادام العمرو  همه کاره رسیده است"؟؟؟

 از طرف دیگر هم  عمده روشنفکرها میگویند چون انقلاب خیلی بدست فقط اصلاح و همین کلمه اصلاح را هم درست در جای واقعی خود نمی نشانند و هوایی رای صادر میکنند به همین خاطر بر خلاف انقلاب که سه مثال در ذهنشان دارد، حتی یک مثال نمیتوانند از مدل اصلاحات عملی  بیاورند ... چرا که  برای اصلاح یک حاکمیت مستبد بایستی آنقدر زور داشت تا او را مجبور کرد بر سر میز مذاکره بنشیند و بسیاری از اختیارات عنان گسیخته َش را واگذار کند ولی وقتی اینگونه در چارچوب نظام او زور مخالفین را از بین  بردن که  دیگه عمراٌ پای میزی بشیند که تازه  یاغی تر هم  شده است ...

ای بابا  یک مردمی  در زمان محمدرضا پهلوی بودن که  در عرض چند ماه مثلاٌ  انقلاب کردن و علیرغم اینکه در آن زمان، تنها آزادی که وجود داشت ، آزادی مذهبی بود ولی نمیدونم چرا این مردم مختار و انقلابی! انقلاب اسلامی کردن ...  پانزده سال با همین انقلاب، هزینه شد ولی  پانزده سال بعد،  جریان اصلاحی در کشور بوجود آمد و هزینه های فراوان دیگری پرداخت  شد و نتیجه هم مردم ضعیف تر و حکومت افسارگسیخته تر شد، حالا چرا اون آنقدر بده ولی این، اینقدر خوب؟ باز هم من نمیدونم.....

و اما یک سوال مهم:

اگر از سی و سه سال پیش تا امروز  در ایران طبقه متوسط  فرهنگی نه صرفاٌ  شهر نشین  وجود داشت و این همه آدم پایین دست، گول خورده، حریص، آلت دست و خشن، یک حکومت عوضی را نمی ساختن و بعد هم مستقیم و غیر مستقیم به او کمک نمیکردن، آیا انقلاب ایران اینقدر بد و خشن و با نتیجه معکوس میشد؟
و اگر جواب منفی به آن میدهید دیگر اینقدر خود را با تئوری پردازی های غیر واقعی، آدم فضایی نکنید، به فکر این باشید که طبقه متوسط فرهنگی در ایران بایستی تقویت شود که حتی انقلابش هم خشن نخواهد بود و دقیقاٌ برعکس با این همه  عقب ماندگی و پایین دستی، اصلاحاتش هم مثل پانزده سال گذشته، خشن و پر هزینه خواهد بود.....